Er zijn voordelen aan het leven in een grote stad … maar vertalen ze wanneer je een hond hebt? Christina Peden denkt van wel - het is allemaal zoals jij het bekijkt. Zij, haar vriend en haar hond leven in de stedelijke jungle en ze laten het werken. Maar er zijn veranderingen die je moet maken om je hond te verzorgen als je in een grote stad woont. Christina neemt er een paar door, evenals enkele dingen waar je rekening mee moet houden.
Aanpassen aan hondenbezit kan nogal de 'cultuurschok' zijn wanneer je in een grote stad woont, tenminste dat vonden Ryan en ik toen we Matilda adopteerden. We wonen in Toronto, Ontario, Canada, een stad met bijna 6 miljoen inwoners. Als je een hondenloze stadsbewoner bent, wen je er zeker aan om je leven op een bepaalde manier te leven, dus naast de veranderingen die een hond als paar in je relatie zal aanbrengen, verandert hij of zij ook de relatie die je hebt met Uw stad. En dat is waar de column van deze week over gaat. Zie, de vele dingen die jij en je partner zullen doen (en stoppen) wanneer je een hond introduceert in je levensstijl in de grote stad:
Besteed veel meer tijd aan het park
Ik denk dat de meeste stedelingen het leuk vinden om zo veel mogelijk tijd rond groene ruimte te krijgen (zoals, weet je, bomen en gras) omdat we normaal gesproken omringd zijn door zoveel betonnen jungle! En hoewel park-hangouts altijd al een van mijn favoriete manieren zijn geweest om een zaterdagmiddag door te brengen, is het park-gedeelte eigenlijk verplicht. Ryan en ik hebben het geluk om op loopafstand te wonen van een aantal uitstekende parken en het Ontariomeer, dus het is geweldig voor Matilda - ze houdt van spelen met andere honden of een duik nemen in het meer. Zelfs als je do toevallig de meest diehard urbanite ooit is en vermijd de buitenlucht zoals de pest, je zult het park moeten doen. Zoals, dagelijks.
… En minder tijd op een terras met drankjes (maar het is geen slechte zaak)
Hé, ik hou net zo veel van een ijskoude cocktail of bier op het terras, maar laten we wel wezen - dit is een zomerse activiteit die kostbaar kan zijn voor je portemonnee en je taille. Het kan gemakkelijk zijn, op vrijdagavond na het werk, om vrienden of collega's te ontmoeten voor een drankje en de uren te verdrijven … en voor je het weet, is het bijna middernacht en je verandert in een pompoen. Als je een hond hebt, gebeurt dit niet echt meer. Je moet naar huis om je hond te voeden - en haar te bewandelen en wat quality time met haar door te brengen. En je ziet er ook naar uit; het is niet alsof het een last is (en als je denkt dat het zou zijn, raad ik hondeneigendom niet aan). Wanneer jij en je partner het terras oplopen, is het voor een veel kortere tijd dan daarvoor - je hebt thuis een bontkind op je te wachten!
Ontdek welke winkels (en patio's) hondvriendelijk zijn
Het is niet iets dat je ooit zou hebben gemerkt voordat je een hond zou krijgen, maar als je eenmaal die hondenlijn bent overgestoken, zul je de 'tekenen' overal waar je gaat opmerken. Soms is er een echt bord met 'Dog Friendly' in het etalage. Andere keren is er een groot gemeenschappelijk watergerecht buiten voor je hondengenoot (ook een andere indicatie dat ze waarschijnlijk ook van binnen welkom zijn). Als we geen van deze dingen zien, gaan we er in het algemeen van uit dat er een 'geen honden toegestaan' beleid is en dat een van ons met Matilda buiten zal wachten. Terwijl veel winkels, met name kleinere boetieks in het centrum, hondvriendelijk zijn, zijn de meeste patio's niet (tenminste niet in onze stad). Niet omdat restaurantbezitters puppy-hatende scrooges zijn, maar omdat er voorschriften zijn dat dieren niet op het terrein zijn waar eten wordt geserveerd. Dat gezegd hebbende, vinden we af en toe een plek die Matilda toelaat als we aan de rand van de patio zitten en ze vlak naast ons blijft. Het loont zeker om te vragen.
Begin met lopen - overal
Je gaat veel meer trappen dan vroeger
Als je in een appartement woont, heb je meestal geen achtertuin. Als je geluk hebt, heb je een balkon. Momenteel hebben we geen van beide. We wonen op de tweede verdieping (zonder lift!), Dus dat betekent meerdere ritten over de trappen per dag, zodat Matilda de oproep van de natuur kan beantwoorden. En geloof me - het is niet leuk in de stromende regen of in het midden van een sneeuwstorm, maar het moet wel gebeuren.(Voor iedereen die zich afvraagt: als we Matilda langer dan een paar uur thuislaten, doen we nog steeds een plasje naar beneden. We willen niet dat ze haar benen oversteekt in paniek totdat we thuis zijn.).
Overweeg om te verhuizen (naar een plaats met een tuin)
Want ja, je wordt het beu om voortdurend de trappen op en af te gaan, en je wilt een buitenruimte (naast het hondenpark) waar je metgezel kan vrij rondlopen en wat energie kan spenderen. Ons huidige appartement heeft alles wat we maar kunnen wensen, behalve de buitenruimte. En terwijl onze twee slaapkamers, twee verdiepingen tellende plek geweldig is in een koele buurt, zijn we zeker bereid om het op te geven, zodat Matilda een tuin kan laten rondrennen. Dit kan betekenen dat onze indoor leefruimte moet worden verkleind in ruil voor een tuin, maar het is het waard als er een hond bij betrokken is. (Om niet te zeggen dat je geen gelukkige hond met een balkon of terras kunt hebben, natuurlijk, Äî maar Matilda is dol op rennen en we willen haar de ruimte daarvoor geven). Dus als je een hond krijgt, wees dan voorbereid op het feit dat je misschien een aantal moeilijke beslissingen moet nemen die je anders misschien niet had gemaakt.
Christina Peden is een levenslange dierenvriend en een fervent woordspeler. Ze woont in Toronto met haar vriend Ryan, waar ze trotse ouders zijn van hun puppy, Matilda en kat, Oscar. In haar vrije tijd kan ze worden gevonden terwijl ze geniet van het al te korte pati? Teizoen van Toronto, Canada, gebruikmakend van de vele parken in de stad of opgekruld met een goed boek.
