Take A Hike: Adventures In Dog Hiking Part 2

2024 Auteur: Ruth Jocelyn Flynn | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 05:14

De grote dag komt eraan - Oscar en ik zetten onze eerste stappen in de richting van het worden van wandelaars

Het was een mooie zaterdagmorgen toen Oscar en ik onze weg naar de wandelbestemming maakten: High Park. Als de stadsbewoners die we zijn, was High Park volkomen logisch voor gebruik noobs. Het grootste park van Toronto, er zijn kilometers veilige en bevolkte wandelpaden die wachten op ons om ze te verkennen. Een van de voordelen van het volgen van deze paden is dat als we verdwaald zouden raken, het gemakkelijk genoeg zou zijn om iemand te vinden die ons terug zou wijzen naar de beschaving.

Maar we waren niet alleen op trekking. Ik had mijn vriend en collega, Stacy, en haar hoer, Watson, overtuigd om me bij mijn maagdelijke expeditie te vergezellen. En ze was er een spel van. We waren volledig voorbereid. Dankzij Jessica's advies waren we gevuld met water, snacks en benodigdheden. Ook hadden we speciaal voor de gelegenheid nieuwe harnassen en riemen van LupinePet. Het instap harnas heeft een wrap-around stijl die de druk op de keel vermindert, en de enkele gesp over de schouders is gemakkelijk aan- en uit te trekken. Ook komt het met een verstelbare borstriem en het lood is bevestigd aan beide D-ringen voor een gelijkmatige verdeling van de druk. Na een paar zachte stukken - voor ons mensen - waren we klaar om te wandelen!

A-Hiking We Will Go

De wandelpaden van High Park zijn vrij eenvoudig. Aan het begin van de trails was er een grote kaart, maar net als het trail-systeem was het vrij eenvoudig - dat was een van de redenen waarom we voor deze route kozen. Het zou ons genoeg uitdaging geven en ons in het zweet werken. En hoewel we een training wilden, wilden we de honden niet te hard duwen, omdat dit hun eerste time-out was.

In High Park zijn er drie verschillende moeilijkheidsniveaus, maar toen we eenmaal in het bos waren, konden we niet zeggen welke paden we waren, dus probeerden we verschillende paden te nemen: vlak, heuvelachtig, rotsachtig, minder gereisd. De paden waren zwaar vervuild vuil, dus de honden hadden geen problemen met het bepalen van het tempo.

Er was zoveel te zien en te ruiken. De honden zaten op de 6-voile lijn van LupinePet, wat hen veel speelruimte gaf terwijl ze ons onder controle hielden. Ik zou een intrekbare riem op een wandeling niet aanraden. Er waren te veel dingen om in verstrikt te raken en de verleiding om vooruit te rennen was veel te groot. Terwijl ik Oscar wilde laten verkennen, wilde ik de touwtjes in handen houden en dat kon ik niet met een intrekbare lijn.

Wat we leerden

Slechts een van de dingen die ons opviel, was dat er geen hondenkak op het pad was. Alle hondenbezitters en wandelaars die voor ons waren, waren erg bezorgd over het oppakken van hun huisdier om ervoor te zorgen dat het pad schoon bleef voor iedereen die het gebruikte.

En houd uw hond altijd aan de leiband. We zagen een hond aan de leiband. Het liep over een heuvel naar ons toe en was heel vriendelijk, maar je weet nooit wie of wat je op de paden zult tegenkomen - andere honden, joggers, motorrijders of wilde dieren. Deze hond kwam net uit de penseelstreek en schrok ons. Hij ging regelrecht terug naar zijn eigenaar, maar 15 minuten later hoorden we geschreeuw, vermoedelijk zijn eigenaar, en een geschrokken vrouwtje. Hij schreeuwde tegen zijn hond om terug te komen, maar we konden niet zien wat de vrouw terug schreeuwde. Het schreeuwen stopte na een minuut of zo en hier hopen we dat het goed is gelukt (vingers gekruist). De les hier is om je hond aan de leiband te houden.

Een van de grote voordelen van wandelen door het bos was de dekking van bomen. Zelfs in de zomer is er veel schaduw, wat betekende dat de honden niet de volle impact van de zon kregen. We konden langer wandelen en genieten zonder oververhitting. Natuurlijk hebben we veel pauzes genomen om het landschap in te nemen, wat hapjes te eten en te hydrateren.

Wildlife We zagen

Toen we zagen dat we midden in een stedelijke jungle (letterlijk) zaten, wist ik niet wat voor soort dieren we zouden zien tijdens onze wandeling. Hier is een lijst met alle beestjes die ons pad kruisten:

eekhoorns
Chipmunks
Verschillende bugs (griezelig, crawly en vliegen)
Swans
eenden
Flirty jogger die een slimme ezel bleek te zijn

En hoewel we het niet zagen, was er een kaaiman die ook van de dag genoot in de wateren dicht bij gebruik. Ja, ons eigen kleine loch-ness-monster - een klein krokodillenachtig wezen dat werd gespot rondzwemmend in een van de vijvers nabij de wandelpaden. Het bleek dat het hoogstwaarschijnlijk iemands huisdier was en dat botkop dacht dat het een goed idee zou zijn om het in het wild los te laten. Maar maak je geen zorgen - het werd opgemerkt door verschillende mensen en gevangen genomen door een dierenverzorger waar het in hechtenis werd genomen.

De wandeling duurde ongeveer twee uur en was perfect voor onze eerste keer. Er waren een paar heuvels, maar voor het grootste deel was het vlak, wat goed was voor ons en de honden. Beide pups leken het leuk te vinden - Watson nam de leiding en Oscar was blij om mee te volgen. Omdat ik zo'n klein mannetje was en niet echt een wandelaar, was ik bang dat Oscar de wandeling zou gaan weerstaan, maar ik was aangenaam verrast dat zijn staart omhoog was en kwispelde de hele weg … zelfs aan het einde van de wandeling.

Nu we voldoende zijn ingesprongen, is het tijd om verder te gaan naar grotere en uitdagender wandelingen. Het is tijd om verder te gaan met de real deal! Oscar en ik gaan een halve dag wandelen in een lokaal beschermd gebied (compleet met picknick - hoe vreemd).Blijf op de hoogte - vult je in op onze trek zodra we terug zijn.