Je hebt waarschijnlijk eerder een hond als Ziggy gezien. Nee, ik bedoel niet een Border Collie. Ik bedoel niet een hond die een been of meer mist. Ik bedoel, Ziggy is waarschijnlijk niet de eerste hond die je hebt gezien met 3D-geprinte benen.
Opgeslagen uit de straten van Australië door een paar dat hem een thuis wilde geven, werd Ziggy gered met een gebroken been dat uiteindelijk werd geamputeerd. Niet dat dit Ziggy in de steek liet! Hij speelde nog altijd graag, ondanks zijn ontbrekende been, maar al dat spel droeg langzaam aan zijn andere ledematen.Voor Ziggy nu is het probleem artritis. Maar 3D-printen heeft Ziggy op een grote manier geholpen, net zoals het veel wandelproblemen heeft opgelost voor veel honden van verschillende omstandigheden.Nimble de Chihuahua werd geboren zonder benen, maar het gemak waarmee een 3D-printer prothetische ledematen creëert heeft toegestaan dat Nimble meer, nou ja, wendbaar is.Hoewel Nimble eruit zag alsof ze het prima deed in haar eentje!Evenzo vond Bubbels de tweebenige teckel een nieuw leven met haar nieuwe benen.Je kunt zien hoe goed ze rondrent nadat ze zichzelf heeft uitgerust met nieuwe 3D-geprinte poten!In een notendop, het is vandaag gemakkelijker en goedkoper dan het ooit is geweest. 3D-printen heeft eenvoudigweg veel van de oude productiemethoden overwonnen, evenals hun kosten.
Once to a time, zou het maken van op maat gemaakte prothetische ledematen of wielen voor slechts één hond de kracht en middelen van een hele assemblagelijn vereisen. Dat betekent dat iemand de protheses had moeten ontwerpen, dat iemand anders de gereedschappen en kleurstoffen zou maken die nodig waren om de onderdelen te vormen, waarna een hele andere groep mensen de assemblage had moeten besturen die ze had gemaakt. Kortom, je zou een hele fabriek nodig hebben gehad.
Maar dankzij 3D-printen, als je een ontwerper hebt die in staat is om de printer te gebruiken, heb je nog minder middelen nodig om dingen te maken.
Ik kan het niet helpen, maar vermoed dat het ook iets te maken heeft met honden die populairder zijn in de Verenigde Staten dan ooit tevoren. Ze hebben hun eigen baan, hun eigen tv-programma's en de meeste honden die Amerikanen bezitten, beschouwen zichzelf helemaal niet als "eigenaren". Dat klopt, we hebben het over hondenouders. Mensen zijn bereid om tegenwoordig meer dan ooit hun hond te helpen. Technologie heeft dat alleen maar eenvoudiger gemaakt.
Hoofdafbeelding Universiteit van Queensland via ABC-nieuws
