(En zijn trouwe sidekick, de 32e president van de VS.)
In 1940 ontving president Franklin Roosevelt een vroege kerst president van een puppy van de Scottish Terrier.
De president noemde hem naar zijn eigen Schotse voorvader, John Murray, ook bekend als 'Murray the Outlaw of Falahill'.
Fala, zoals hij een bijnaam kreeg, was zo schattig dat het personeel van het Witte Huis het niet kon laten om hem traktaties te geven. Nadat hij ziek was geworden door overeten, volgde Fala een streng dieet van één bot per dag.
En de president voedde hem elke avond persoonlijk.
Fala wordt president
in 1940 werd Bundles for Britain opgericht om gedoneerde spullen voor het VK te verzamelen. Een hondenhoofdstuk genaamd Barkers voor Groot-Brittannië begon als een manier voor hondenliefhebbers om de inspanning te ondersteunen. Voor een donatie van 50 cent kregen nieuwe leden een officiële kraagband van Bundles for Britain.
Als nationale president van Barkers voor Groot-Brittannië kreeg Fala Tag # 1 en ondertekende vaak lidmaatschapsbrieven met zijn poot. Hij kreeg ook fanmail:
En pittige foto's.
Het programma heeft met succes duizenden dollars opgehaald en de Bundles for Britain President heeft Fala persoonlijk bedankt voor het verhogen van 'zijn stem in luide blaft voor de moedige mensen van Groot-Brittannië'.
Amerika voert de oorlog in
Toen Amerika de oorlog binnenging, deed Fala zijn plicht en werd hij privé-ereleger. En tijdens belangrijke bezoeken gedroeg Fala zich altijd goed (behalve één keer op de USS Tuscaloosa, toen hij een rij zonnebadende zeelieden vond en op en neer lipte en hun voeten kietelde).
Fala reisde vaak met Roosevelt en ging zelfs naar de Atlantic Charter Conference in 1941 in Quebec. Hij vermaakte hoogwaardigheidsbekleders zoals de Britse premier Churchill en de Canadese premier King met zijn trucjes, waaronder het opkrullen van zijn lip in een glimlach.
De pers hield van Fala. (Hij heeft hier geciteerd: "Als de oorlog voorbij is, zal er elke dag voor elke hond een mooi, sappig rundvleesbot zijn.")
En Fala hield meteen van de pers.
De Fala-toespraak
In 1944 reisde Fala met Roosevelt naar de Aleoeten. Er ging een gerucht dat Fala achterbleef en de marine werd gestuurd om hem voor miljoenen terug te halen bij de Amerikaanse belastingbetalers. (Klik op de foto om de video te bekijken.)
De president richtte dit gerucht in de beroemde "Fala-toespraak".
"[Ze] zijn niet tevreden geweest met aanvallen op mij, mijn vrouw of mijn zonen. Nee, daar ben ik niet tevreden mee, nu is er ook mijn kleine hond, Fala. Natuurlijk, ik heb geen aanstoot aan aanvallen en mijn familie is niet boos op aanvallen, maar Fala kwalijk hen wel. "-FDR
Fala is een ster!
Fala was zo populair dat hij het onderwerp werd van een serie tekenfilms.
MGM heeft zelfs twee films over hem gemaakt. Eén over zijn leven in het Witte Huis, de andere over zijn tijd in het privé-huis van Roosevelt in Hyde Park.
Fala wilde zelfs een "ondersteunende rol" in FDRs 4e Inauguaration.
Op weg naar het beëdigen sprong hij in de auto en weigerde te vertrekken. Hij moest worden verwijderd en nadien twee dagen worden gepekeld.
Fala's pensioen
In april 1945 stierf president Roosevelt. Fala woonde de begrafenis bij, liep naast de trein en droeg zijn stoffelijk overschot.
Na zijn dood ging Fala bij Val-Kill wonen bij Eleanor Roosevelt.
Maar Fala is zijn vriend nooit vergeten. Hij sliep in de keuken, waar hij de voor- en achterdeuren kon bekijken, wachtend tot FDR terugkwam.
En in de minuten na de dood van FDR raakte Fala geïrriteerd, stortte door de hordeur en rende naar de top van een heuvel in de buurt waar hij gromde en gromde. De agenten van de geheime dienst vonden dat hij begreep wat er was gebeurd.
Fala is twee dagen eerder overleden aan wat zijn 12e verjaardag zou zijn geweest. Hij werd begraven in de rozentuin door de zonnewijzer bij president Roosevelt.
In het FDR-monument in Washington, D.C., wordt Fala vereeuwigd naast de president. Hij is het enige huisdier dat ooit in een presidentiële herdenking wordt vertegenwoordigd.
Artikel bronnen:
FDR-bibliotheek PBS Nationaal archief Wikipedia