Al meer dan een decennium neemt Greg Mahle zijn enorme semi-vrachtwagen door het diepe zuiden en plukt mishandelde, verwaarloosde en dakloze onderdakhonden van een zekere dood. Om de twee weken is het dezelfde routine: Greg rijdt 2100 km naar het zuiden, laadt de truck op met honden en rijdt 2100 naar huis om ze te verdelen onder de wachtende gezinnen.
Er valt iets te zeggen voor het ongelofelijke aantal verlaten honden in het zuiden; Zheutlin schrijft dit toe aan verschillende dingen:
Er is een enorm overbevolkingprobleem en het is gecompliceerd, het is cultureel, sociaal, economisch, politiek. Ten eerste is dat niet het geval in veel delen van het Zuiden - en ik wil niet te veel generaliseren - maar er is niet zo'n sterke castreer- en onzijdige cultuur daar, en veel honden leven buitenshuis. Dus natuurlijk doen ze wat van nature komt.
Hoewel het noordelijk deel van de VS ook een behoorlijk deel van de overbevolking heeft, legt Zheutlin uit dat er nog meer aan de hand is. De zuidelijke cultuur is gewoon niet hetzelfde met betrekking tot huisdieren - over het algemeen delen families hun bedden niet met hun honden en verlangen ze ook niet naar hun gezelschap tijdens het koken. Honden worden voornamelijk gezien als eigendom en niet als familie.
En terwijl er veel blije honden in het zuiden aan het schoppen zijn, belandt een groot deel in zwerfdieren of schuilplaatsen. Mahle weet dat hij niet altijd leuk zal vinden wat hij ziet, maar wanneer de goede dingen komen van al zijn harde werk? Welnu, die momenten hebben de macht om je te veranderen.
En we zien de immense dankbaarheid in elk paar ogen wanneer deze honden beseffen dat hun toekomst helder en gevuld met liefde is. Dat, en de staart kwispelt. Niets doet ons hart meer opzwellen dan dat.
H / t Wbur
