In tegenstelling tot menselijke ouders, hoeven hondenouders niet te wachten om een kijkje te nemen naar hun nieuwe toevoegingen. Gezinnen kunnen rechtstreeks naar hun plaatselijke onderkomen lopen om hun volgende beste vrienden te kiezen. En meestal, op het eerste gezicht, hebben ze een vrij goed idee van wat ze krijgen.
Meestal.
De Ribas-familie kreeg vorig jaar een verrassing toen ze een puppy uit een nest kochten dat was afgezet bij hun plaatselijke, humane samenleving.
De pups werden gelabeld als Lab-mixen, wat prima bij de familie paste. Ze wilden een metgezel voor hun ouder wordende Labrador Retriever, Allie. Allie was een juweeltje en ze dachten dat een ander lab een perfecte aanvulling op hun huis zou zijn. Moeder Christa verspilde geen tijd om naar het asiel te gaan en ontmoette snel een bijzonder wiggly puppy die precies was wat ze wilde: die handelsmerk Labrador chocoladereep kleur. Opgewonden nam ze hem die dag mee naar huis.Al snel begon Christa Facebook-foto's te plaatsen van de nieuwe pup die ze Baxter hadden genoemd. Net zo snel begonnen vrienden te reageren op zijn uiterlijk. Een knappe jongen was hij! Maar dat is niet alles - de zin "pitbull" bleef maar komen. Oh Oh! Wrede hond alert!Een bezoek aan de oude dierenarts van Ribas bevestigde dat Baxter, samen met Lab-kenmerken, ook enkele Pit Bull-kenmerken had. (Denk eraan: "Pit Bull" is geen ras, maar een algemeen gebruikte algemene term voor verschillende bulleiverbeteringen.) Deze situatie is een voorbeeld van een aanhoudend dilemma voor opvangcentra in Amerika: afgezette huisdieren en nesten.Shelters zijn belast met het bepalen van het ras, de gezondheid en andere details over deze dieren; nestjes zijn vooral moeilijk vanwege de gezondheids- en voedingsbehoeften van de baby's en de beschikbaarheid van ruimte. Huisdieren zijn achtergelaten in verschillende staten - gebonden aan hekken, in dozen of, in een recente trend, gezet in "drop boxes" aangewezen door schuilplaatsen.
Dropboxen, zoals vermeld in dit artikel van animalsheltering.org, zijn controversieel. Sommige mensen denken dat ze voorkomen dat ongewenste huisdieren en zwerfdieren worden misbruikt of verwaarloosd, terwijl anderen de anonieme drop-offstations als problematisch beschouwen omdat ze onverantwoord gedrag aanmoedigen.
Hoewel ze een levenslange hondenliefhebber is, geeft Christa toe dat ze op haar hoede was om een hond aan te nemen die gestigmatiseerd zou worden. Een paar dagen na de adoptie sprak ze met een vriend wiens broer een puppy uit hetzelfde nest had teruggekeerd na het leren van zijn ras. Dit is helaas gebruikelijk.
Potentiële adopters vermijden vaak Pit Bulls of retourneren honden nadat ze hebben vastgesteld dat Pit in de mix zit. Het proces van het labelen van overgegeven en verdwaalde dieren wordt gecompliceerd door zowel gebrek aan informatie als tijd, zegt Humane Society of Harrison County Director, Frankie Michelle Dennison:
Besturingselementen voor dieren zijn vaak zo druk dat ze snel worden geëtiketteerd. Reddingen hebben vaak iets meer tijd om de dieren te controleren en een betere schatting te maken; in zeldzame gevallen wanneer de tijd het toelaat, zullen ze dierenartsen om hulp vragen.
Dennison's perspectief verdient een doggone high five:
Persoonlijk vind ik het label 'pitbull' niet erg, want als iemand in mijn schuilplaats komt en kruipt zodra ze pitbull op de kaart zien, kan ik ze opleiden over wat een geweldig ras ze werkelijk zijn en honden niet beoordelen per ras.
Bravo! Christa's echtgenoot, Andy, nam een soortgelijke houding aan toen Christa bezorgdheid uitsprak. Hij verwierp het stigma en verzekerde haar van hun vermogen om hun nieuwe toevoeging met liefde en zorg te verhogen. En, zoals ze zei: "We waren al gehecht en wisten diep van binnen dat hij een keeper was, ongeacht het ras."
Baxter werd al snel een speciale vriend voor de kinderen van Ribas, in de leeftijd van elf, zeven en vier. Hij werd ook een goed afgeronde student, die informele puppy-socialen bijwoonde van 8-22 weken oud en daarna gehoorzaamheidscursussen bij een plaatselijke kennel.
Buiten het medeweten van het gezin, was de timing van de aankomst van Baxter cruciaal. Drie maanden nadat hij was meegekomen stierf hun geliefde Allie. Baxter, zeggen ze, was hun redder in die periode van verdriet en verlies.
Terwijl de Ribases snel vielen voor Baxter, is dat niet altijd het geval voor degenen die zijn pad kruisen. Het oudste Ribas-kind, Zach, is ondervraagd over zijn pup tijdens wandelingen in hun gemeenschap, en buren die vroeger langskwamen voor chats in de voortuin, doen dit niet meer.De doordringende kracht van het stereotype van Pit Bull heeft ook de uitgebreide familie van de Ribas bereikt. Hoewel de menselijke grootmoeder van Baxter hem niet volledig ontwijkt, is ze timide in zijn aanwezigheid, en Christa merkt dat ze haar moeder geruststelt dat het onstuimige gedrag van Baxter er helemaal om draait een puppy te zijn en geen aanwijzing voor ophanden zijnde agressie.Ondanks de obstakels hebben Christa en Andy Ribas vertrouwen in het rentmeesterschap van de familie over hun Pit Bull-mix. Deze gelukkige hond heeft een moeder met de juiste houding:
Honden gedragen zich goed wanneer hun eigenaren consistent, vast en liefdevol zijn met hun verwachtingen! Publieke percepties van pitbulls zijn het resultaat van mediahype en gebrek aan educatie.
