Vandaag is de nationale dag voor het bestrijden van hondengevechten. Deze dag betekent veel voor mij, want ik deel mijn huis met honden die getroffen zijn door de gruwelen van hondengevechten. Ik ben elke dag dankbaar dat ze in mijn leven zijn en dat ze me zoveel leren over hondengedrag. Ik denk terug aan de dagen voordat ik mijn eerste Pit Bull Terrier-achtige hond ontmoette, en ik ben verbaasd hoe ver mijn begrip van hen is gekomen.
Waarschijnlijk het belangrijkste dat ik heb geleerd, en het enige dat ik me gedwongen voel om te delen, is dat dit honden zijn, alleen honden. Geen monsters. Niet gemuteerde beesten die wachten om aan te vallen. Geen tijdbommen afvinken. Alleen honden. Honden die ernstig zijn mishandeld door mensen die plezier willen hebben van lijden en pijn. Honden die het slachtoffer zijn van een misdaad, niet de werktuigen.
Uiteindelijk besliste de rechtbank dat de honden elk zouden kunnen worden beoordeeld op mogelijke rehabilitatie. Tot eind 2012 was het de staatswet van Ohio dat alle vechthonden inherent wreed waren en moeten worden geëuthanaseerd. Deze honden waren de eerste vechthonden gered in Toledo sinds de wet was veranderd. Zij waren de eersten die de kans hadden geëvalueerd en gerehabiliteerd te worden.
Dat heeft vier honden achtergelaten. Honeysuckle (omgedoopt tot Joy) en Butterball (omgedoopt in Georgia naar Vicktory Dog Georgia) gingen beide naar pleeggezinnen met de Lucas County Pit Crew. Mopsy en McCaela hadden allebei meer ernstige problemen en moesten worden geplaatst in gespecialiseerde pleegouders of redders die waren uitgerust om hun problemen aan te pakken. Uiteindelijk werd Mopsie getrokken door redding … waardoor McCaela alleen in het asiel zat.
Het is onduidelijk waarom Turtle zo veel moeite had om een stageplaats te vinden. Ze was lief en onderdanig aan mensen, hoewel ze wel enige hondenproblemen bleek te hebben. Misschien was het omdat ze grappige, googly ogen had, of dat een van haar benen was gebroken en nooit goed was geplaatst, of dat één oor half weg was gescheurd en de andere gelijmd. Misschien was het omdat al haar voortanden waren afgebroken aan de tandvleesrand (waarschijnlijk door te proberen haar ketting door te breken).
In werkelijkheid was het waarschijnlijk omdat ze Babesia-positief was. Babesia is een microscopische bloedparasiet die ernstige bloedarmoede veroorzaakt. Het is extreem duur om te behandelen en kan door hapjes van hond op hond worden overgedragen. Maar wat de reden ook was, het management van de Animal Care and Control in Lucas County begon zich zorgen te maken over de kwaliteit van leven van Turtle. Na meer dan een jaar in een schuilplaats te hebben gewoond, begon Turtle tekenen van stress te vertonen. Als plaatsing niet snel kan worden gevonden, is het misschien leuker om haar lijden te beëindigen.
Vicktory Dog Oscar's moeder Rachel Johnson volgde vanaf het begin de Fearing Six-honden. Ze had een veiling gehouden om fondsen te werven voor de honden. Ze werkte eraan om de andere Vicktory-ouders bij de situatie te betrekken. Ze nam deze honden aan als een project.
En het is maar goed dat ze dat deed. Vanwege haar inspanningen trok Jasmine's House (een redding opgericht door de adoptant van Vicktory Dog Jasmine) Turtle en wilde ze het perfecte huis vinden.
Ray en ik waren in South Dakota om deel te nemen aan een feest om het einde van rassendiscriminatie in de staat te markeren. Terwijl we druk bezig waren met een bijeenkomst op de trappen van de hoofdstad, werkten andere Vicktory-ouders achter de schermen om Turtle naar huis te halen. Knappe Dan's moeder Heather nam contact op met mijn man Kevin en vroeg of we konden dienen als een noodfaciliteit voor Turtle terwijl er naar andere arrangementen werd gezocht. Natuurlijk zeiden we ja.
De tweede zaterdag van juli in 2014 reed Kate en Traci met de schildpad naar Kanab en we ontmoetten elkaar allemaal in het heiligdom. Kevin en ik hebben Ray meegenomen, zodat we konden bepalen of het zelfs haalbaar was Turtle naar ons huis te brengen. Toen reden we allemaal naar huis en liet Turtle ons huis en onze tuin verkennen.
Turtle and Ray konden nooit communiceren. Ze hadden beiden te veel trauma opgelopen om samen te kunnen bestaan. Geen van beiden had de vaardigheden van de hond nodig om een relatie op te bouwen. Maar dat was oke. Ons huis is in tweeën gedeeld, net als onze tuin. We waren in staat om beide honden blij en gesocialiseerd te houden … alleen apart.
Uitgelichte afbeelding via Jasmine's House Rescue & Toledo Blade
