*** UPDATE: 07/25/16 ***
Dankzij de ongelooflijk gulle donaties van iedereen kon Camp SCR hun achtertuin opknappen met K-9 Grass (met dank aan TechGrass NYC) om van hun revalidatiecentrum een veiligere en gezondere omgeving te maken voor al hun puppy's met speciale behoeften.
Ze hielden een intieme lintknipceremonie met enkele van hun schattige (en adopteerbare!) Honden, zoals Baby Joey en Big Mama Darla.
Bryce geniet van de behendigheidscursus en Big Mama Darla die met een kabelstuk speelgoed speelt
En last but not least, Suzi wordt gek op de slang:
Mendoza vertelde BarkPost het verhaal over hoe ze betrokken raakte bij Second Chance Rescue, haar eerste ervaring met vrijwilligerswerk, en wat uiteindelijk Camp SCR zou worden.
Het was een paar jaar geleden dat ik in mijn keuken zat en verhaal na verhaal las over deze arme honden die huizen nodig hadden, en ik kwam een verhaal tegen over zwangere moeders die hartstilstand euthanasie kregen in opvangcentra. Ik zat daar en dacht aan die kleine puppy's in de buik van hun moeder, en de moeder die haar baby's probeerde te beschermen, en de langzame dood, en ik huilde gewoon drie dagen achter elkaar. Toen wist ik dat ik iets moest doen. '
En dat is precies wat zij deed. Regina begon vrijwilligerswerk te doen, dingen te doen zoals het vervoeren van honden en huisbezoeken, maar dat was niet genoeg. Ze wilde meer hands-on werk, dus ze begon de dierenarts-partners te bezoeken waar ze SCR-honden hadden die herstelden en met hen wandelden. Een kleine Terrier zakte echt in haar hart en ze dacht bij zichzelf: "Waarom staat deze hond hier in een bench als hij bij mij thuis kan zijn?" En ja hoor, ze nam hem mee naar huis en koos hem voor de volgende zes weken totdat hij werd geadopteerd in zijn voor altijd familie.
Regina Mendoza, de directeur van Camp SCR, met Abbott - een pup gered van euthanasie omdat hij een dwarslaesie had
Toen was er een Chihuahua die ze koesterde. En nog een hond, en nog een. De een veranderde in twee, twee werden vier en voordat ze het wist, runde Regina een rehabilitatiecentrum vlak bij haar thuis in Vlissingen, Queens. Dit begon allemaal in november 2014 en tegen de zomer van 2015 werd het Camp SCR genoemd.
Het begon als een plek waar nestjes van puppy's zo jong dat ze met flesvoeding moesten worden verzorgd terwijl ze groeiden - en dat is 24 uur per dag zorg en een lot op zich nemen. Mendoza vertelde ons dat ze elk van hen zou voeden, opruimen en twintig minuten om flessen te wassen en de formule te bereiden voordat het tijd was om het allemaal opnieuw te doen.
In december 2014, toen Californische schuilplaatsen een groot overbevolkingprobleem hadden en ze 90 honden naar schuilplaatsen in het hele land moesten sturen, namen Second Chance Rescue en Camp SCR er negen in. Ze krijgen vaak transporten van 8-10 honden per keer vanuit opvangcentra in het zuiden die hen op de euthanasielijst hadden.
Bodhi heeft een veilige, zelfs grond nodig om op te spelen, omdat een van zijn benen is geamputeerd en de ander is genezen van een pauze
Regina, een alleenstaande moeder en een gelicentieerde massagetherapeut, heeft dit niet alleen gedaan. Sinds het succes van Camp SCR en de groei van het gaan van een of twee honden naar 10 of 15, hebben vrijwilligers shifts gemaakt om te helpen met de dagelijkse verzorging van de pups, inclusief alles van training tot spelonderbrekingen tot wondverzorging en wondverzorging. Deze geweldige mensen doen het allemaal.
Mendoza vertelde BarkPost:
"We zijn echt Ground Zero voor reddingshonden. We krijgen deze honden die weinig contact hebben gehad met mensen en in principe moeten leren hoe ze bij hen kunnen zijn. Ze zouden bij het succes van de adoptie niet dezelfde kans hebben als ze meteen van hun woonplaats naar een huis zouden gaan zonder de overgang die we bij Camp SCR voorzien."
Maar er is één groot probleem waar Camp SCR mee te maken heeft en dat is de toestand van hun buitenspeelruimte.
De achtertuin is verstoken van gras en door elke hoeveelheid neerslag wordt het zo'n rommel dat het dagenlang onbruikbaar is. Er zijn veel oneffen oppervlakken en gaten die het gevaarlijk maken voor sommige van de herstellende pups om te gebruiken. Zelfs de gezonde pups lopen het risico om te vallen en zichzelf te verwonden, en erger nog, de grond zit vol met allerlei bacteriën die de honden mogelijk ziek kunnen maken. Wat eens een achtertuin vol gras was, is nu verslechterd door de natuurlijke omstandigheden dat honderden honden doen wat honden in de loop van de tijd doen.
Baby Joey wil ook buiten spelen!
En dat doet Carmella ook!
Second Chance Rescue heeft een fundraiser opgezet om deze situatie op te lossen en heeft berekend dat ze ongeveer $ 25.000 nodig zullen hebben om hun visie te voltooien.
Dit omvat het neerzetten van K9 Grass, een soort "veilig, draineerbaar, reinigbaar en duurzaam" type kunstgras speciaal gemaakt voor honden. Ze dromen van het hebben van een grote grasrijke ruimte met speeltoestellen waar al deze honden die zoveel ellende en mishandeling in hun leven hebben geleden, gewoon … nou ja … HONDEN zijn!
De visie van Second Chance Rescue voor de verbouwing van hun achtertuin is behoorlijk goed, toch ?!
Sinds het fonds een paar weken geleden is opgericht, hebben hun vele supporters al meer dan $ 21.000 opgehaald en zijn ze zo dicht bij hun doel! Stel je voor dat we dat kunnen ontmoeten en nog veel meer, er zijn zoveel meer honden die kunnen worden gered en gerehabiliteerd. Deze honden verdienen een voorproefje van het goede leven dat verder gaat dan deze geweldige couch knuffelsessie.
Uitgelichte afbeelding via Second Chance Rescue
