Tularemia, een zoönotische, bacteriële ziekte die honden en hun mensen treft, is weer een ander in een opeenvolging van ernstige door teken overgedragen ziekten.
Teken hebben de aarde sinds het Oligoceen tijdperk 33,9 miljoen tot 23 miljoen jaar geleden gekropen, toen een eenzaam tikje een ritje maakte en een maaltijd pakte in het oor van een wollige neushoorn en gefossiliseerd om het verhaal te vertellen. Voor het eerst erkend voor de schade die zij aan hun gastheren veroorzaakten al in 850 voor Christus, toen Homer teken op de hond van Ulysses vond, duurde het tot het einde van de 19e eeuw met de ontdekking van de ziekteverwekker Texas-koorts dat mensen de volle omvang van de verwoestende effecten van een tekenbeet.
Tegenwoordig weten we dat teken maar voor één doel bestaat - om hun gastheren te verwoesten en meerdere ziekten te verspreiden, waaronder tularemie, die dodelijk kan zijn. Vroege detectie en medische interventie kunnen de prognose verbeteren.
Wat veroorzaakt tularemie bij honden?
Net als vlooien en luizen zijn teken ectoparasieten, wat betekent dat ze op of in de huid leven, maar niet in het lichaam van de gastheer. In de Verenigde Staten wordt tularemie bij honden verspreid door de beet van een geïnfecteerde hondentik, houttik of eenzame sterteken die de Francisella tularensis (F. tularensis) bacteriën.
GERELATEERD: Tekenen en symptomen van Rocky Mountain Fever bij honden
Vaak aangeduid als konijnenkoorts infecteert tularemie cottontail en jackrabbits, muskaatratten, prairiehonden, weidevliegen, bevers, veldmuizen en andere dieren. De bacteriën overleven door tumorachtige massa's en abcessen in de lever van het dier te creëren.
Tularemie bij honden is het gevolg van een cyclus die begint wanneer een teek een konijn of knaagdier bijt dat is geïnfecteerd met de door bloed verspreide F. tularensis-bacterie, en vervolgens langzaam hun bloed gedurende enkele dagen zuigt, waardoor de bacterie wordt opgenomen om drager te worden. Verderop kruipt de teek naar het puntje van een lang grassprietje wachtend op een gastheer, maar als een hond voorbij komt, grijpt hij een maaltijd. De teek kruipt misschien door de vacht van de hond naar een warme plek onder het been van een hond, bijvoorbeeld waar hij vastklikt en bijt door zijn hoofd in de huid te graven. Nu stevig bevestigd, zuigt de teek het bloed van de hond soms enkele dagen aan als het niet wordt gedetecteerd en de bacterie tijdens het proces aan de hond doorgeeft.
Een andere manier waarop honden geïnfecteerd raken met tularemie is door direct contact met lichaamsvloeistoffen en weefsels van een geïnfecteerd konijn of knaagdier door de huid of door het te doden en te eten, een besmet karkas in te nemen of verontreinigd water te drinken. En als een hond de bacteriën inhaleert, veroorzaakt het een ernstiger vorm van de ziekte die pneumonische tularemie wordt genoemd.
De symptomen, diagnose en behandeling van tularemie.
Na blootstelling of opname van de bacteriën verzamelen de lymfeklieren in het hoofd van de hond, de nek en het GI-systeem de bacteriën en volgt een systemische infectie. Deze acute ziekte presenteert zich met de volgende klinische symptomen:
- Hoge koorts van 104- tot 106-graden Fahrenheit
- Gezwollen, pijnlijke lymfeklieren in het hoofd en de nek.
- loomheid
- Geelzucht die vergeling van de huid, het wit van de ogen en slijmvliezen veroorzaakt.
- Buikpijn.
- Falen van de orgels.
Om builenpest en andere ziekten met vergelijkbare symptomen, zoals hoge koorts en gezwollen lymfeklieren, uit te sluiten, voert uw dierenarts diagnostische tests uit, zoals een volledige bloedceltelling (CBC), een bloedchemiepanel en een urineanalyse. Bij tularemie laten deze tests een hoog aantal witte bloedcellen zien, een laag natriumgehalte in het bloed, een lage bloedsuikerspiegel, een verhoogd bilirubine niveau en bloed in de urine.
Zodra de diagnose is gesteld, worden de honden in een ziekenhuis opgenomen en begint een agressieve behandelingskuur. Antibiotica en ondersteunende zorg met intraveneuze vloeistoftherapie kunnen het leven van veel honden redden, maar zelfs met vroege opsporing en behandeling is het sterftecijfer voor honden met tularemie hoog.
Identificatie van teken en preventie van tularemie.
Het belang van het beschermen van uw hond en uw gezin tegen tekenbeten kan niet genoeg benadrukt worden. Tekenen zijn tegenwoordig de tweede na muggen als vectoren van menselijke ziekten en zijn de belangrijkste vector van ziekteverwekkers in Noord-Amerika. Tikmedicijnen zijn van cruciaal belang als u in een teekgebied leeft of als uw hond vaak buiten is. Teken komen overal in de Verenigde Staten voor, dus regulier tekenbeheer is uw eerste verdedigingslinie tegen hen. Verder moet u uw hond regelmatig na een wandeling verzorgen om teken te vinden en te verwijderen.
Sommige gebieden waar uw hond het meest vatbaar is voor teken, zijn op paden of in beboste gebieden, dicht kreupelhout, kreupelhout, natuurlijke habitats zoals bossen en grasvelden. Houd er rekening mee dat teken nog steeds vastzitten aan de vacht van uw hond, zelfs als hij wordt beschermd door medicatie. Eenmaal binnengebracht, kunnen teken op menselijke leden van de familie kruipen en ze bijten. Om je gemoedsrust te geven, kun je overwegen om je hond te behandelen met een plaatselijke spray of een spot-on teekcontroleproduct dat teken bij contact doodt om de kans te verkleinen dat teken in je huis verdwijnt.
Verschillende soorten teken dragen verschillende kiemen. Als je hond gebeten is, breng hem dan meteen naar de dierenarts om het vinkje te verwijderen en te identificeren.Als je ervaring hebt met het verwijderen van teken, leg het monster dan in een container om mee te nemen naar de dierenartsen voor identificatie. De drie soorten die verantwoordelijk zijn voor tularemie - hondentek, houttik en de eenzame sterentik - zien er ongeveer hetzelfde uit maar hebben onderscheidende kenmerken. Bekijk Tick Encounter voor foto's van de verschillende teekspecies in hun verschillende levensfasen - larve, nimf, het volwassen wijfje en volwassen mannetje - en zie hoe ze onherkenbaar worden als ze in ballonnen morsen als ze volledig volgezogen zijn met een bloedmaaltijd.
Het voorkomen van tularemie en andere door teken overgedragen ziekten een prioriteit op het thuisfront is eenvoudig, betaalbaar en kost maar een klein beetje werk:
- Houd gazons kortgesloten.
- Verwijder puin, houtstapels en afval.
- Verminder bladafval door bladeren te harken en te verwijderen.
- Creëer een teekvrije zone voor uw hond om in de achtertuin rond te hangen door een beschermende omheining rondom zijn ruimte te plaatsen om wilde dieren die teken kunnen bevatten buiten te houden. Of overweeg je hele huis af te schermen om herten en andere tikkende dragers buiten te houden.
- Huur een verdelger in om te sproeien of breng gegranuleerd pesticide aan op de omtrek van uw eigendom om teken op een afstand te houden.
- Tick-proof muizen - ze zullen onvermijdelijk in de omringende gebieden wonen, zo niet op uw eigendom - tikvrij door Thermacell Tick Control-buizen in stenen muren en andere gebieden waar muizen zich bevinden te installeren. De buizen zijn gevuld met nestmateriaal dat is behandeld met permethrine en houden muizen die daarin nestelen relatief tikvrij.
