De lever is een orgaan dat verschillende functies bij de hond heeft. Volgens PetEducation.com is de lever in staat maximaal 1000 taken uit te voeren. Een van de belangrijkste taken, de lever ontgift het lichaam door het verwijderen van afvalproducten; het produceert verschillende eiwitten die verantwoordelijk zijn voor de juiste werking van het lichaam; het helpt bij de spijsvertering; en het slaat verschillende vitaminen en mineralen op. Het is begrijpelijk waarom wanneer de lever faalt, het een verscheidenheid aan symptomen veroorzaakt die bijna elk deel van het lichaam van de hond kunnen beïnvloeden.
Definitie
Leverfalen vindt plaats wanneer er een verloren leverfunctie is van meer dan 75 procent. Met andere woorden, de lever heeft een grote 'reservecapaciteit', wat betekent dat het nog steeds in staat is om goed te functioneren, zelfs als een groot deel ervan door ziekte is aangetast. Hoewel dit een goede kwaliteit van de lever is, is de negatieve kant dat zodra symptomen van leverfalen optreden, het meestal te laat is om te behandelen. Maar een andere grote kwaliteit van de lever is dat het het enige orgaan in het lichaam is dat zichzelf kan regenereren. Daarom, als een leverziekte vroeg genoeg wordt gevangen, kan er een goede kans op herstel zijn.
symptomen
Honden die lijden aan leverfalen ontwikkelen over het algemeen de volgende symptomen: braken, diarree, ascites (vergrote buik door de aanwezigheid van vocht), zwakte, lethargie, bloeding, toevallen en uiteindelijk coma. Geelzucht, in het bijzonder, ook bekend als icterus, is vaak een kenmerkend teken van leverziekte. Het wordt gekenmerkt door het geel worden van de huid door een ophoping van bilirubine in het lichaam. Het kan met name worden gezien rond het wit van de ogen, in de oren, in de buurt van de buik en in de mond.
Diagnose
Honden met symptomen die mogelijk op een leverfunctiestoornis wijzen, ondergaan een reeks tests. Een volledig aantal bloedcellen, een biochemisch profiel, serum-galzuren, ammoniakgehaltes en een urineanalyse kunnen tests zijn die door dierenartsen kunnen worden uitgevoerd. Verdere diagnostische tests kunnen bestaan uit een leverbiopsie, röntgenstralen, een echografie en zelfs een kijkoperatie.
Behandeling
Honden die lijden aan leverfalen worden over het algemeen in het ziekenhuis opgenomen en bieden agressieve ondersteunende zorg. Vloeistoffen, elektrolyten en dextrose worden gegeven om te hydrateren, metabolische onevenwichtigheden te verhelpen en een lage bloedsuikerspiegel te verhogen. Als er overmatig wordt overgeven, krijgen honden anti-emetica; antibiotica worden verstrekt als dat nodig is; diuretica kunnen worden gegeven om het niveau van ascites te helpen verminderen; en vitamine K kan worden gegeven als er stoornissen in de bloedstolling zijn. Speciale voedingsondersteuning en een receptdieet kunnen ook worden verstrekt.
Prognose
Prognose hangt grotendeels af van de mate van leverschade en het tijdsverloop dat is verstreken tussen het opleven van vroege symptomen en het begin van de behandeling. Alle voorgeschreven medicijnen moeten volgens de instructies worden gegeven en eigenaren moeten zich houden aan regelmatige vervolgafspraken. Over het algemeen hebben honden die de eerste paar dagen goed reageren op agressieve behandelingen een hogere kans op een goed herstel.
