- Hoogte: 18-23 inch
- Gewicht: 49-70 pond
- Levensduur: 12-14 jaar
- Groep: AKC Foundation Stock Service
- Best geschikt voor: Gezinnen met kinderen, actieve alleenstaanden, huizen met achtertuinen, boerderijen en landelijke gebieden
- Temperament: Levendig, zelfverzekerd, onverschrokken, betrouwbaar
- Vergelijkbare rassen: Entlebucher Sennenhond, Greater Swiss Mountain Dog
Appenzeller Sennenhunde Basics
Ook bekend als de Appenzeller Sennenhond en de Appenzell-veedier, de Appenzeller Sennenhunde is de zeldzaamste van de vier oude Zwitserse berghondenrassen. Het ras dankt zijn naam aan de Zwitserse herders die bekend staan als de Senn en Appenzell-regio van de Zwitserse Alpen waar dit ras inheems is.
Net als zijn neven, de Entlebucher, de Grote Zwitserse Sennenhond en de Berner Sennenhond, is de Appenzeller een goed gespierde en krachtig gebouwde hond. Hoewel het een middelgrote hond is, is hij buitengewoon sterk en kan hij kleine karren en trolleys trekken en als een boerderijhond voor alle doeleinden werken. Appenzeller's hebben een dikke dubbele jas die zwart, bruin en wit van kleur is en de oren zijn hoog aangezet en floppy.
Appenzellers zijn een extreem hard werkend ras en vereisen veel fysieke en mentale oefeningen om gelukkig en gezond te blijven. Hoewel ze een uitstekende veehouder en veehouder zijn, hebben hun hoge onderhouds- en hoge trainingsvereisten hen niet al te populair gemaakt in de Verenigde Staten.
Ook bekend als de Appenzeller Sennenhond en de Appenzell-veedier, de Appenzeller Sennenhunde is de zeldzaamste van de vier oude Zwitserse berghondenrassen.
Oorsprong
De Appenzeller Sennenhunde is een oud ras en wordt al duizenden jaren in Zwitserland gebruikt voor drijfwerk, bewaking en algemeen landbouwwerk. Het ras werd erkend als een inheems Zwitsers ras dat geconserveerd moest worden in 1897 en de eerste rasclub werd gevormd in 1906 door Dr. Albert Heim. Deze honden werden voor het eerst geïntroduceerd in de VS in de vroege jaren 1950.
Stamboom
Men gaat ervan uit dat de Appenzellers, net als de andere drie Zwitserse berghonden, waarschijnlijk afstammen van de Romeinse Molossers die gekruist zijn met de inheemse Zwitserse honden.
Eten / Dieet
Appenzellers zijn een extreem intelligent ras en kunnen snel nieuwe taken leren.
Opleiding
Appenzellers zijn een extreem intelligent ras en kunnen snel nieuwe taken leren. Ze zijn echter ook in staat om onafhankelijk te denken en hebben eigenaren nodig die op een consistente manier liefhebbend maar vastberaden leiderschap kunnen tonen. Als een eigenaar zachtmoedig of onzeker is, kunnen deze honden snel de rol aannemen van de roedelleider en beginnen met het dicteren van termen. Dit kan gevaarlijk zijn gezien de grootte en kracht van de hond. Om deze reden worden Appenzellers niet aanbevolen als hondenras voor starters.
Gewicht
Een volwassen Appenzeller Sennenhunde-mannetje kan tussen de 50 en 70 kilo wegen.
Temperament en gedrag
Net als de meeste andere hoedende hondenrassen zijn Appenzellers buitengewoon zelfverzekerd en intelligent. Wanneer ze worden voorzien van liefhebbend maar stevig leiderschap, zullen ze zich een onwrikbare band vormen met hun eigenaars en zullen ze gewillig hun leven in gevaar brengen om hen te beschermen. Als hoeder van veehouders en veehouders werd de Appenzeller Sennenhunde gefokt om dapper te zijn en om op zijn hoede te zijn voor vreemden. Deze eigenschappen maken ze uitstekende waakhonden. Ze kunnen echter vaak buitensporig blaffen en moeten onmiddellijk worden gecorrigeerd om ervoor te zorgen dat ze geen overlast veroorzaken in dichtbevolkte buurten.
Appenzellers zijn zeer aanhankelijk jegens kinderen en houden ervan om te ravotten en met hen te spelen. Er moet echter wel rekening worden gehouden met de grootte en kracht van de hond, omdat deze soms ongewild omvallen of extreem jonge kinderen verwonden.
Socialisatie is een uiterst belangrijk onderdeel van de training van deze hond. Appenzellers moeten vroeg in het leven worden gesocialiseerd met zoveel mogelijk mensen en dieren. Dit voorkomt elk overdreven verdacht of agressief gedrag dat ze later in het leven tegenover vreemden kunnen tonen.
Appenzellers kunnen soms koppig en opzettelijk worden als ze niet voorzien zijn van sterk en consistent leiderschap. Daarom is het belangrijk dat Appenzeller Sennenhunde-eigenaren vroeg in het leven van de hond regels, grenzen en beperkingen stellen. Eigenaars moeten ook een rudimentair inzicht in de hondenpsychologie hebben en ervoor zorgen dat de hond ze als de roedelleider ziet. Dit is uiterst belangrijk voor een dergelijk krachtig en krachtig ras.
Veel voorkomende gezondheidsproblemen
Levensverwachting
Een Appenzeller die goed wordt verzorgd, geniet vaak van een levensduur van maximaal 14 jaar.
Oefenvereisten
Appenzellers werden gefokt om de hele dag hard te werken, en ervoor te zorgen dat ze genoeg fysieke en mentale oefeningen hebben, is een belangrijk aspect van een verantwoordelijke Appenzeller-eigenaar. Net als alle werkhonden hebben Appenzellers ook een 'magere' taak nodig die ze elke dag kunnen toepassen. Wanneer ze zo'n baan worden ontzegd, kunnen ze vaak humeurig en neurotisch worden en verschillende ongewenst gedrag ontwikkelen.
Zoals de meeste andere hoedende rassen is de Appenzeller Sennenhunde buitengewoon zelfverzekerd en intelligent.
AKC
De Appenzeller Sennenhunde is opgenomen in de Stichting Stock Service van de American Kennel Club.
jas
De dubbele vacht van de Appenzeller is relatief eenvoudig te verzorgen en is vrij weinig onderhoud wat betreft verzorging. De vacht van de hond moet worden geborsteld met een rubberen borstel om dode haren eens in de twee weken te verwijderen.
Puppies
Appenzellers zijn zeer intelligent en zijn extreem snel lerend. Daarom moeten ze een duidelijk en consistent beeld krijgen van wat acceptabel en onaanvaardbaar gedrag al op jonge leeftijd is. Ook trainen zou al vroeg in het leven van de hond moeten beginnen. Het is ook belangrijk dat ze vanaf jonge leeftijd worden gesocialiseerd met mensen en andere dieren.
Fotocrediet: Appenzeller Blaess / Wikimedia; Finy / Pixabay; Pleple2000 / Wikimedia
