Ik was net afgestudeerd aan de kunstacademie en had op de een of andere manier mijn eerste baan bij een promotie- en marketingbureau. Ik had een salaris en betaalde maar liefst $ 250 per maand aan huur (wat ?!), en had weinig om me zorgen over te maken. Het was tijd.
ImageImageDe verantwoordelijke helft van mijn 24-jarige hersenen had de voors en tegens, deed enorm onderzoek en begreep echt wat het zou kosten om een hondenmoeder te zijn. De onverantwoordelijke helft wist hoe geweldig het zou zijn om een harige vriend te hebben om mijn late avond drinkbuigers en tafelvoetbaltoernooien te begeleiden.ImageImageIk heb maandenlang petfinder.com doorzocht toen ik op een dag haar zielig schattige biografie tegenkwam. Olive was je typische reddingsverhaal: misbruikt, dagenlang buiten vastgebonden en behoefte aan een liefdevol en betrouwbaar thuis. Ik heb onmiddellijk contact opgenomen met de juiste mensen en de adoptie was aan de gang. (En jongen, was het een proces! Petfinder rommelt niet rond.)ImageImageOlive was thuis en ik was verrukt. Mijn dierenarts vermoedde dat ze ongeveer 4 maanden oud was. Het zindelijk meisje trainde gemakkelijk en voor het grootste deel leek ze een vrij normale hond. Ze had haar fijne kneepjes. Ze verloor bijvoorbeeld alles behalve haar hoofd toen een man het huis naderde. Ik wist dat het gerelateerd moest zijn aan het feit dat haar vorige eigenaar een man was en haar mishandelde, maar ho.ly.cow. kan die hond in een staartspin (har har) gaan blaffen en haar verstand verliezen. Ze heeft ook een paar (of 10) kussens verscheurd. Er gaat niets boven thuiskomen van het werk om de binnenkant van je kussens aan de buitenkant te zien, waardoor een complete bodembedekker ontstaat.ImageImageKort nadat ze voor het eerst in mijn leven was gekomen, ging ik door een vrij ruw einde. Ik weet dat dit stom klinkt, maar ik had er zonder haar niet doorheen kunnen komen. Ze was er altijd voor me en toen ik in haar ogen keek wist ik dat alles goed zou komen. Ze was daar toen ik mijn nu-echtgenoot ontmoette en haar goedkeuring gaf door hem helemaal te begunstigen. Hoe irritant! Ze verhuisde met mij naar Chicago en haatte 100% het stadsleven. Ze was mijn copiloot om het andere weekend toen we 4 uur reden om mijn nu echtgenoot te bezoeken. Ze was daar toen we ons verloofden, verhuisde naar Indianapolis en uiteindelijk trouwde en een heel klein menselijk babytje had. Ze is er door heen gegaan.ImageImageZe heeft geen stamboompapieren. Wanneer mensen me vragen welk ras ze is, zeg ik "Brown Dog" met een opgetrokken wenkbrauw. Ze is niet van een lange bloedlijn van perfecte raszuiverheid. Dat doet er allemaal niet toe. Ze is in alle opzichten perfect en zij zal altijd onze eerste baby zijn.De avond dat we verloofd waren, stond Olive vooraan.
Als je klaar bent om een harig familielid te verwelkomen, overweeg dan om adoptie te doen. Er zijn zoveel geweldige bronnen die er zijn, en twee geweldige plaatsen om te beginnen zijn Petfinder en de ASPCA.
Een recente studie heeft aangetoond dat we niet goed zijn in het visueel identificeren van hondenrassen, met name pitbulls, dus moeten schuilplaatsen DNA-testen gebruiken om rassen te bepalen?
