Hoewel blaasinfecties veel voorkomen bij honden, worden de meeste geklaard met een reeks voorgeschreven antibiotica. Maar de symptomen van verschillende andere ernstige urinewegproblemen lijken sterk op die van blaasontstekingen, vooral in de vroege stadia. Daarom is het belangrijk dat hondenbezitters zich vertrouwd maken met karakteristieke tekenen van problemen en dat uw hond altijd wordt uitgecheckt door een dierenarts. Plotseling optreden van symptomen van acuut leed moet als een medisch noodgeval worden beschouwd.
De Canine Urinary Tract
Menselijke en urine-urinewegen functioneren op ongeveer dezelfde manier. Nadat urine in de nieren is geproduceerd, stroomt het via de urineleidingen naar de blaas. Dit orgaan in de buurt van de achterkant van de buik van een hond is in staat zich uit te breiden als een ballon. Hoe voller de blaas van een hond wordt, des te dringender voelt hij de behoefte om hem te legen. Gezonde urine, die steriel is, verlaat het lichaam door een buis die de urethra wordt genoemd, maar schadelijke bacteriën van buitenaf kunnen de urethra gebruiken als een toegangsdeur tot het lichaam. Van daaruit reist het naar de blaas, waardoor een infectie optreedt. Bij vrouwelijke honden bevindt de urethra zich dichter bij de met microben beladen rectale en genitale gebieden dan bij mannen, waardoor ze gevoeliger zijn voor deze blaasontstekingen.
Cystitis: één term maar veel oorzaken
Cystitis is een verzamelnaam voor blaasontsteking. Infectie is de meest voorkomende van alle mogelijke oorzaken, maar anderen omvatten scherpgerande blaasstenen, verwondingen, kwaadaardige of goedaardige gezwellen, prostaataandoeningen bij mannen, zelfs aangeboren afwijkingen. Bijnierziekte en diabetes verhogen ook het risico dat een hond blaasontstekingen krijgt, evenals medicijnen zoals corticosteroïden, die het immuunsysteem van het lichaam onderdrukken en antibiotica. Naarmate honden ouder worden, worden ze steeds vatbaarder voor cystitis. Volgens VCA Animal Hospitals kan "steriele cystitis" dezelfde symptomen veroorzaken als een infectie, ook al is er geen infectie.
Symptomen Uw dierenarts moet uitchecken
Ontsteking van de wanden van de blaas veroorzaakt de drang om te urineren, zelfs als er weinig of geen vloeistof is opgehoopt. Daarom is de meest voorkomende aanwijzing dat iets niet juist is, het vaak hurken en inspannen van uw hond om te plassen zonder dat er veel naar buiten komt. Wanneer urine wordt geproduceerd door een hond met een geïnfecteerde blaas, is deze vaak getint met bloed, of troebel in plaats van helder en heeft een sterke geur. Andere waarschuwingssignalen zijn onder andere het verliezen van controle over de blaas in het huis, dribbelen in de urine, constant likken van de urethra, verhoogde dorst en lethargie. Als u dergelijke symptomen bij uw hond opmerkt, bel dan uw dierenarts en reserveer de eerste beschikbare afspraak.
Symptomen die op medische noodsituatie wijzen
Onbehandelde blaas- en urineweginfecties kunnen levensbedreigend worden. Als uw hond koortsig is en een gezwollen, gevoelige buik heeft, of huilt en piept van de pijn en niet in staat is om te plassen, zoek dan onmiddellijk medische hulp bij medische zorg, adviseert de American Society for the Prevention of Cruelty to Animals. Als een blaasontsteking zich verspreidt naar de nieren, kunnen deze organen, die essentieel zijn voor het leven, worden uitgeschakeld. Blaasstenen vormen een dubbele bedreiging omdat ze infecties kunnen veroorzaken en omgekeerd. Als stenen de urine blokkeren tegen uitscheiding uit het lichaam, kan de blaas overlopen tot het punt van breuk. Op de een of andere manier moeten blokkades worden verholpen.
Diagnose en behandeling
De loop van de behandeling die uw dierenarts aanbeveelt, is afhankelijk van de aard en ernst van het probleem. Als ze een directe blaasontsteking diagnosticeert op basis van onderzoek en urineanalyse, is de standaardbehandeling een antibioticakuur van één of twee weken, zegt Vetstreet, misschien langer voor chronische of ernstige gevallen. Als ze blaasstenen, tumoren of andere afwijkingen vermoedt, wil ze waarschijnlijk röntgenfoto's of echo's van de buik van je hond. Als de situatie levensbedreigend is geworden tegen de tijd dat ze uw hond ziet, kan een onmiddellijke operatie om een blokkade te verwijderen de enige optie zijn. Als de tijd het echter toelaat, kan een niet-chirurgische procedure waarbij geluidsgolven worden gebruikt om de stenen te verpulveren, een betere keuze zijn, maar dit kan een verwijzing naar een specialist vereisen. Diëten op recept die stenen oplossen lossen veel langer in beslag en werken niet altijd, zegt Vetstreet.
