Als je hondenvriend een 2- tot 4-jarige, intacte mannelijke, grote hond is en je woont in de rivierdalen van de Mississippi, Missouri en Ohio; de staten van het Midden-Atlantische gebied; zuidelijk Saskatchewan; Manitoba; Quebec; of zuidelijk Ontario - pas op voor de ziekte blastomycosis - het is potentieel dodelijk. Geïntroduceerd door de dimorfe, infectieuze schimmel Blastomyces dermatitidis die binnendringt via inademing, deze shapeshifting, alomtegenwoordige spore verandert dan in een dodelijke gist die de longen infecteert en zich verspreidt door het lichaam van een hond, van het centrale zenuwstelsel naar de hersenen. En meer slecht nieuws - het infecteert mensen ook - maar je kunt het niet van je hond vangen. Verontreinigende zandige, zure grond in de buurt van verse watermassa's, zoals meren en met name rivieren, dit gevaarlijke organisme gedijt op de hoge organische stof in de bodem, een rijke stoofpot van rottend hout, dierlijke uitwerpselen en vocht, die de groei bevordert.
Vroege opsporing en behandeling via antifungale therapie kan de ernstige symptomen van deze systemische schimmelziekte het hoofd bieden en biedt een goede prognose voor herstel tenzij de hond immunogecompromitteerd is. Aan de andere kant, als blastomycosis onopgemerkt blijft of tekenen van ziekte bij een hond worden verwaarloosd, zijn de twee belangrijkste negatieve prognostische factoren betrokkenheid van het centrale zenuwstelsel en ernstige longziekte. Verder kunnen honden met pulmonaire blastomycose snel verslechteren tijdens de eerste drie dagen van de behandeling. En helaas is de ratio voor een fatale afloop 50 procent binnen de eerste zeven dagen van de therapie. Evenzo, als de hersenen zijn geïnfecteerd, zal de hond meestal sterven.
Wat is een systemische schimmelziekte en wat zal blastomycose doen met mijn hond.
U vraagt zich misschien af waarom 2 tot 4-jarige, intacte honden van grote rassen meer risico lopen op blastomycose. Wel, als dat uw hond beschrijft, weet u waarschijnlijk al - deze grote jongens hebben de neiging om in de grond rond te dwalen, te snuffelen en te graven. Sportieve honden en honden, bijvoorbeeld bloedhonden, lopen daarom een groter risico op blootstelling tijdens de jacht. Maar honden zijn over het algemeen vatbaarder voor blastomycose dan veel andere soorten - naar schatting 10 keer meer kans dan mensen en 100 keer meer kans dan katten om besmet te raken.
Een primaire schimmelinfectie zoals blastomycose staat bekend als een systemische mycose en honden worden besmet door het inademen van schimmelsporen. Bezittend in de luchtwegen beginnen de sporen zich voort te planten en reizen door het lichaam en infecteren andere interne organen. Zodra de sporen de longen binnendringen, zet de lichaamstemperatuur van de hond ze om in grote, invasieve gisten die karakteristieke, brede toppen vormen.
Welke symptomen en klinische symptomen van ziekte zal ik bij mijn hond zien als hij blastomycose heeft?
Het herkennen van de klinische symptomen van blastomycosis eerder, dan later, maakt het verschil in de wereld voor uw hond.
Hoewel veel honden slechts vage ziekteverschijnselen vertonen, moet u meteen naar de dierenarts gaan als hij een van deze veel voorkomende ziekten vertoont, niet-specifieke tekenen van blastomycose die voorkomen in 40 tot 60 procent van de geïnfecteerde honden:
- Verlies van eetlust en gewichtsverlies.
- anorexia
- Depressie
- Lethargie of gebrek aan energie.
- Koorts met een temperatuur hoger dan 103 graden Fahrenheit.
Longpathologie gebeurt in 65 tot 85 procent van honden met blastomycosis. Let op deze klinische tekenen van aangetaste longen bij uw hond:
- Oefening intolerantie.
- hoesten
- Moeilijkheden met ademhalen of ademnood.
- Abnormaal snelle ademhaling (tachypnea).
- Paarse of blauwachtige verkleuring van de slijmvliezen en de huid, veroorzaakt door de weefsels nabij het huidoppervlak met een lage zuurstofverzadiging (cyanose).
- Longlaesies zijn klinisch stil, dus hoewel je ze niet kunt zien, kunnen ze voorkomen. Een thorax radiografisch onderzoek wordt meestal aanbevolen voor vermoedelijke gevallen van blastomycose, dus vraag dit aan uw dierenarts.
30 tot 50 procent van honden zal presenteren met een of meer vergrote perifere lymfeklieren en lymfoïde reactieve hyperplasie, de normale reactie van de lymfeknopen op infectie of ontsteking.
Oculaire laesies voorkomen in 20 tot 50 procent van blastomycose gevallen met ontsteking van de binnenkant van het oog (endophthalmitis) de meest voorkomende afwijking. Om het gezichtsvermogen te behouden, zijn een snelle diagnose en agressieve behandeling vereist. Als uw hond tekenen van blindheid vertoont, is het vanzelfsprekend dat u onmiddellijk naar de dierenarts gaat. Evenzo, een lange lijst van andere oculaire manifestaties van blastomycose, zoals granulomateuze loslating van het netvlies, vitreale bloedingen en cornea-oedeem, betekenen ernstige gevolgen als ze niet op tijd worden gevangen en behandeld.
Verklarende tekenen van blastomycose treden op wanneer de huid wordt aangetast. Manifesteren in 30 tot 50 procent van de geïnfecteerde honden, dermatologische problemen zoals massieve laesies en ulceratie van de huidlaesies die purulente vloeistof aftappen zijn gebruikelijk. Deze wijze van infectie beïnvloedt de nasale planom, gezichts- en spijkerbedden.
Wanneer een eenzaam bot is besmet met de Blastomyces dermatitidis organisme, het veroorzaakt kreupelheid, een ander gemakkelijk te herkennen klinisch teken van blastomycose. Dit gebeurt in maximaal 30 procent van de geïnfecteerde honden. Typisch van invloed op de botten van de distale ledematen, cytologie of biopsie is de enige manier om een onderscheid te maken tussen schimmel- en neoplastische ziekte. Symptomen, in dit geval, zullen zwelling van het zachte weefsel zijn.
Hoe wordt blastomycose bij honden gediagnosticeerd?
Uw dierenarts evalueert signalen van uw hond, zoals de systemische ontstekingsreactie en de site of infectieplaatsen om een diagnose te stellen van blastomycose. Zodra de infectie wordt vermoed, spelen verschillende diagnostische hulpmiddelen een rol bij het vaststellen van een definitieve diagnose. Volledige bloedtelling en serumchemische testen worden uitgevoerd en eventuele afwijkingen zijn meestal niet-specifiek, maar weerspiegelen chronische ontsteking. Thoraxfoto's zijn een standaard voor blastomycose-diagnose en kunnen longlaesies onthullen. Zichtbaar identificeren van het organisme door cytologisch of histologisch onderzoek van geïnfecteerde weefsels is ook een kenmerkende diagnostische procedure die oculaire en huidlaesies omvat, hetgeen vaak de diagnose versnelt. Bovendien proberen serologische, urinaire antigeen- en polymerasekettingreactie (PCR) -tests bewijs van de infectie te vinden.
Een relatief nieuwe antigeenurine en serumtest, enzym-immunoassay of EIA genoemd, kan dierenartsen helpen bij het diagnosticeren van blastomycose, dus als bij uw hond blastomycose wordt vermoed, vraag dan uw dierenarts naar de beschikbaarheid.
Behandelingsprotocol en prognose voor blastomycose bij honden, herstel en terugval.
Een beoordeling van de symptomen en manifestaties van blastomycose bij honden maakt duidelijk dat de prognose voor deze infectie wordt bewaakt en variabel is. Het is tragisch dat niet alle geïnfecteerde honden zullen overleven. Maar ondanks de kansen overleven veel honden en hebben antischimmelmiddelen - fluconazol en itraconazol - om te bedanken voor hun herstel. Met relatief weinig bijwerkingen worden deze geneesmiddelen toegediend op de lange termijn, vaak ten minste vier tot zes maanden, met veel succes in vele gevallen. Andere geneesmiddelen, waaronder amfotericine B, ketoconazol, of een combinatie van antischimmelgeneesmiddeltherapieën worden ook gebruikt met bemoedigende resultaten bij veel honden.
Desalniettemin is blastomycose een verraderlijke, mogelijk verwoestende ziekte die zijn slachtoffers vaak terugschroeft - meer voorkomend als de schimmel het zenuwstelsel, de testikels of de ogen aantast. Geneesmiddelen zijn vaak niet effectief in het doorbreken van de natuurlijke verdedigingsbarrières van het lichaam van de hond, waardoor het uitroeien van de organismen uit deze systemen moeilijker wordt. Castratie kan nodig zijn om een testiculaire bron van infectie te elimineren, en evenzo is verwijdering van één of beide ogen aangewezen bij ooginfectie, vooral als de hond al door de ziekte is verblind.
Follow-upurinalyses met de MiraVista-urine-antigeentest, evaluatie van de werkzaamheid van de behandeling en wordt over het algemeen als de benchmark beschouwd om de medicatie te stoppen.
Werkt blastomycose besmettelijk en loop ik het risico besmet te worden door mijn hond?
Goed nieuws! U wordt niet direct door uw hond besmet met blastomycosis, als u gezond bent. Het bezoeken van hetzelfde gebied waar uw hond was geïnfecteerd; bijvoorbeeld, op een rivieroever of in een gebied rondom een nieuw waterlichaam, brengt u een risico op infectie. Verder is strikte hygiëne, zoals het dragen van rubberen handschoenen, slechts een gezond verstand bij het hanteren en verzorgen van afwaterende laesies die verband houden met de ziekte. En hoewel de ziekte niet bekend is als besmettelijk voor de mens, is het verstandig om een arts te raadplegen als een van de menselijke leden van het huishouden:
- Baby's of peuters.
- Orgaantransplantatie patiënten.
- Chemotherapie ondergaan.
- Gediagnosticeerd met HIV / AIDS.
- ouderen
- immuungesuppresseerde
